Մանրամասն որոնում (արխիվ)
18.11.2024
 
ԱՄՆ-ի նորընտիր նախագահ Դոնալդ Թրամփը, պաշտոնը ստանձնելու առաջին իսկ օրից, ծրագրում է վերականգնել իր «առավելագույն ճնշման ռազմավարությունն Իրանին սնանկացնելու համար»՝ գրում է Financial Times-ը: «Առավելագույն ճնշման» արշավը նպատակ ունի զրկել Իրանին բանակը հզորացնելու հնարավորությունից, սակայն վերջնական նպատակը Թեհրանին միջուկային նոր համաձայնագրի շուրջ բանակցությունների մղելն է։               
 
Նորություններ » Թե ինչ­պես ես անզ­գու­շա­բար կոր­ծա­նե­ցի ԽՍՀՄ-ը

Թե ինչ­պես ես անզ­գու­շա­բար կոր­ծա­նե­ցի ԽՍՀՄ-ը

Թե ինչ­պես ես անզ­գու­շա­բար կոր­ծա­նե­ցի ԽՍՀՄ-ը
07.04.2020 | 00:54
Մու­րադ Մու­րա­դյա­նի հետ ու­նե­ցած հան­դի­պու­մից հե­տո ո­րո­շե­ցի ու­սում­նա­սի­րել նրա օ­րոք Երևա­նի կենտ­րո­նում ի­րա­կա­նաց­ված պատշ­գամ­բա­շի­նու­թյան պատ­մու­թյու­նը՝ նկա­տի ու­նե­նա­լով հուզ­ված պա­հին մար­դու բե­րա­նից դուրս թռած ին­ֆոր­մա­ցիան, որ յու­րա­քան­չյուր պատշ­գամ­բի դի­մաց հա­զա­րա­կան ռուբ­լի­ներ են հա­վա­քել, ի­հար­կե, խոս­քը կա­րող էր վե­րա­բե­րել միայն կա­շառ­քին: ժա­մա­նա­կի հայ­կա­կան մա­մու­լի է­ջե­րից պար­զում ենք, որ 1976-80 թվե­րին Երևա­նի կենտ­րո­նում, մի­ջին հաշ­վով, տա­րե­կան կա­պի­տալ վե­րա­նո­րոգ­ման են են­թարկ­վել 7400 պատշ­գամբ­ներ, երբ 1974 թվին վե­րա­նո­րոգ­վել է ըն­դա­մե­նը 6 վթա­րա­յին պատշ­գամբ: Սրանք տվյալ­ներ են, ո­րոնք հրա­պա­րակ­վել են Երևա­նի քաղ­կո­մի պլե­նու­մի ժա­մա­նակ: Հետևա­բար, պետք է են­թադ­րել, որ հա­վաք­վել է 7400x1000 ռուբ­լի կա­շառք՝ որ­պես մի­նի­մում: Ե­թե այդ թի­վը բա­ժա­նենք դո­լա­րի այն ժա­մա­նակ­վա 0,61 կուր­սին, ա­պա կս­տա­նանք 12 մլն 131147 դո­լա­րի՝ կա­շառք, ո­րը Ջիմ Թո­րո­սյա­նը պետք է ստա­նար ու հասց­ներ քա­ղա­քա­պե­տին, նա էլ, իր «թվե­րին» նա­յե­լով, այն հասց­ներ վե­րա­դա­սին՝ Երևա­նի քաղ­կո­մի քար­տու­ղա­րին և այդ­պես շա­րու­նակ՝ մինչև վերև, վերևից էլ ա­վե­լի վերև, հա­վա­նա­բար մինչև Մոսկ­վա-Կրեմլ:
Մու­րադ Մու­րա­դյա­նի կազ­մա­կերպ­չա­կան տա­ղան­դը այս­տեղ էլ դրսևոր­վեց լա­վա­գույն ձևով: Ստեղ­ծել էր պատշ­գամբ­նե­րը նա­խագ­ծե­լու ու կա­ռու­ցե­լու հա­տուկ ար­վես­տա­նոց՝ քա­ղա­քի գլ­խա­վոր ճար­տա­րա­պետ, ար­տա­սահ­մա­նյան մի քա­նի ա­կա­դե­միա­նե­րի ա­կա­դե­մի­կոս Ջիմ Թո­րո­սյա­նի գլ­խա­վո­րու­թյամբ: Դա ըն­դուն­ված պրակ­տի­կա­յի խախ­տում էր, երբ, հա­մա­ձայն քա­ղա­քա­ցիա­կան կամ ար­դյու­նա­բե­րա­կան շի­նա­րա­րու­թյան հա­մար մշակ­ված միու­թե­նա­կան ստան­դարտ­նե­րի, շեն­քե­րի ու շի­նու­թյուն­նե­րի նա­խագծ­ման աշ­խա­տանք­նե­րը կա­տա­րում էին մաս­նա­գի­տաց­ված նա­խագ­ծա­յին ինս­տի­տուտ­նե­րը, իսկ բուն շի­նա­րա­րու­թյան գոր­ծը տր­վում էր շի­նա­րա­րա­կան տրեստ­նե­րին։ Երևա­նում գոր­ծում էին «Երևանպ­րոեկտ», «Պրոմպ­րոեկտ» և այլ նա­խագ­ծա­յին ինս­տի­տուտ­ներ, որ­տեղ աշ­խա­տել էին Ա­լեք­սանդր Թա­մա­նյա­նը և մեր մյուս մե­ծա­նուն ճար­տա­րա­պետ­նե­րը: Մեծ էր նաև մաս­նա­գի­տաց­ված շի­նա­րա­րա­կան տրեստ­նե­րի թի­վը:
Եր­կու գոր­ծի միա­վո­րու­մը մեկ կազ­մա­կեր­պու­թյան հար­կի տակ ու­ներ հս­տակ նպա­տակ. լու­ծել ա­պա­գա կո­ռուպ­ցիոն գոր­ծարք­նե­րի նպա­տա­կաս­լա­ցու­թյու­նը, ու­նե­նալ ար­դյու­նա­վետ ու ան­փոր­ձանք գոր­ծող կո­ռուպ­ցիոն սխե­մա, զգու­շա­վո­րու­թյուն չցու­ցա­բե­րել, վախ ու եր­կյուղ չկ­րել սկս­վող պե­տա­կան-հա­կա­պե­տա­կան գոր­ծար­քի հա­ջո­ղու­թյան վե­րա­բե­րյալ:
Հի­շեց­նեմ, որ մինչև 1970-80 թվե­րը կո­ռուպ­ցիան հա­մար­վում էր կա­պի­տա­լիս­տա­կան եր­կր­նե­րի պաշ­տո­նա­տար ան­ձանց և հա­սա­րա­կա­կան գոր­ծիչ­նե­րին հա­տուկ բա­ցա­սա­կան երևույթ։ Բրեժնևի տա­րի­նե­րին կո­ռուպ­ցիան ար­դեն դուրս էր ե­կել կա­պի­տա­լիս­տա­կան բնո­րո­շում­նե­րից ու դար­ձել էր ԽՍՀՄ պաշ­տո­նա­կան ան­ձանց և ՍՄԿԿ կու­սակ­ցա­կան գոր­ծիչ­նե­րի ստ­վե­րա­յին գոր­ծարք­նե­րից մե­կը, դր­վել էր երկ­րում ի­րա­կա­նաց­վող ներ­քին տն­տե­սա­կան քա­ղա­քա­կա­նու­թյան հիմ­քում:
Ո՞րն էր, տվյալ դեպ­քում, հիմ­նա­կան գոր­ծող ան­ձի` ա­կա­դե­մի­կոս Ջիմ Թո­րո­սյա­նի ա­ռա­քե­լու­թյու­նը, որն էր Երևա­նի պատշ­գամբ­նե­րի նա­խագծ­ման ու կա­ռուց­ման գոր­ծե­րը մեկ ան­ձի տնօ­րի­նու­թյա­նը հանձ­նե­լու բուն նպա­տա­կը: Նախ, պետք էր կա­րո­ղա­նալ պատշ­գամ­բա­շի­նու­թյու­նից օգտ­վող քա­ղա­քա­ցի­նե­րից շոր­թել այդ հա­զա­րա­կան ռուբ­լի­նե­րը կամ մոտ 1,6-հա­զա­րա­կան դո­լար­նե­րը և, միա­ժա­մա­նակ, ստանձ­նել ա­լե­հատ պատ­նե­շի դե­րը՝ թի­մա­կից­նե­րին հե­ռու պա­հել «Սո­ցիա­լիս­տա­կան սե­փա­կա­նու­թյան դեմ ուղղ­ված հան­ցա­գոր­ծու­թյուն­նե­րի», «Կա­շա­ռա­կե­րու­թյան» ու «Պաշ­տո­նա­կան հան­ցա­գոր­ծու­թյուն­նե­րի» ծանր հոդ­ված­նե­րով մե­ղադր­վե­լու և քրեա­կան պա­տաս­խա­նատ­վու­թյան են­թարկ­վե­լու հե­ռան­կա­րից:
Հա­զար ռուբ­լին այն մի­նի­մումն էր, որ ի­ջեց­ված էր վե­րա­դա­սի կամ կու­սակ­ցա­կան ղե­կա­վա­րու­թյան կող­մից: Ջիմ Թո­րո­սյա­նը բա­ցա­ռիկ հնա­րա­վո­րու­թյուն­ներ էր ստա­ցել այդ գու­մար­նե­րը կրկ­նա­պատ­կե­լու, ան­գամ տաս­նա­պատ­կե­լու հա­մար, երբ բնա­կիչ­նե­րը լրա­ցու­ցիչ գու­մար­ներ էին հա­վա­քում ու խնդ­րում, որ, լա­վու­թյան կար­գով, ի­րենց պատշ­գամբ­նե­րը մի քա­նի մետ­րով ա­ռաջ տար­վեն: Քա­նի որ պատշ­գամբ­նե­րի նա­խագծ­ման գոր­ծը գտն­վում էր Ջիմ Թո­րո­սյա­նի տրա­մադ­րու­թյան տակ, նա կա­րող էր ա­վե­լի լավ նա­խագ­ծեր ա­ռա­ջար­կել՝ կախ­ված հա­վաք­ված գու­մա­րի չա­փից, նա­խագծ­ման աշ­խա­տանք­նե­րը կա­տա­րել հե­տին թվով՝ շի­նա­րա­րա­կան աշ­խա­տանք­նե­րը ա­վար­տե­լուց հե­տո: Գու­մար­ներ հա­վա­քե­լու հա­մար Թո­րո­սյանն ու­ներ «վս­տա­հե­լի» ան­ձան­ցից կազմ­ված իր թի­մը, ո­րոնք շեն­քից շենք էին անց­նում, բնա­կիչ­նե­րի ցան­կու­թյուն­նե­րը ի մի բե­րում, ա­վե­լի ըն­դար­ձակ պատշ­գամբ­նե­րի հա­մար գու­մար­ներ հա­վա­քում՝ հար­մար տար­բե­րակ­ներ ա­ռա­ջար­կե­լով:
Պատշ­գամ­բա­շի­նու­թյու­նը Երևան քա­ղա­քում այն­պի­սի թափ էր հա­վա­քել, որ դար­ձել էր նոր ա­նեկ­դոտ­նե­րի թե­մա. «Հա­յե­րին թույլ չեն տա­լիս, որ Մոսկ­վա­յի հյու­րա­նոց­նե­րում ապ­րեն մեկ շա­բա­թից ա­վե­լի, ին­չու՞: Պա­տաս­խան՝ ո­րով­հետև մեկ շա­բաթ հե­տո նրանք սկ­սում են ի­րենց հա­մար­նե­րին կից պատշ­գամբ­ներ կա­ռու­ցել»:
Պատշ­գամ­բա­շի­նու­թյան գոր­ծը «վառ­վե­լու» մեծ վտանգ էր պա­րու­նա­կում, ո­րով­հետև կա­շառք տվող­նե­րի ու լրա­ցու­ցիչ գու­մար­ներ հա­վա­քե­լու գոր­ծը մաս­սա­յա­կան բնույթ էր կրում, 7400 պատշ­գամբ և կա­շա­ռա­կե­րու­թյան նույն­քան հնա­րա­վոր դեպք, շատ քա­ղա­քա­ցի­ներ էին տես­նում ու լսում, թե քա­ղա­քում ինչ «գոր­ծեր» են ար­վում: Բո­լո­րը չէ, որ հա­մա­ձայ­նում էին Թո­րո­սյա­նի խա­ղի կա­նոն­նե­րին, շատ էին բո­ղո­քա­վոր­նե­րը, ով­քեր դժ­գո­հում էին, որ ի­րենց պատշ­գամբ­նե­րը թե­րի են կա­ռուց­վել, չեն կա­տար­վել ներ­քին հար­դար­ման այն աշ­խա­տանք­նե­րը, ո­րոնք առ­կա են շի­նա­րա­րու­թյան նա­խա­հա­շիվ­նե­րում, միայն ա­վար­տել են բե­տո­նա­յին աշ­խա­տանք­ներն ու հե­ռա­ցել: Արդ տա­րի­նե­րին մա­մու­լը հե­ղեղ­ված էր աշ­խա­տա­վոր­նե­րի նմա­նա­տիպ քն­նա­դա­տա­կան ե­լույթ­նե­րով, հրա­պա­րա­կում­նե­րից տե­ղե­կա­նում ենք, թե ինչ­պես էին դուրս գր­վում այդ հա­զա­րա­կան ռուբ­լի­նե­րը: Ան­ցյալ դա­րի 80-ա­կան թվե­րին մեկ տար­վա ըն­թաց­քում 12 մի­լիոն դո­լա­րի կա­շառք հա­վա­քե­լը կա­րող էր կո­ռուպ­ցիա­յի բնա­գա­վա­ռում միու­թե­նա­կան մա­կար­դա­կի հա­ջող­ված ցու­ցա­նիշ հա­մար­վել, ո­րը վե­րա­բե­րում էր ըն­դա­մե­նը Երևան քա­ղա­քի կենտ­րո­նա­կան հատ­վա­ծի պատշ­գամ­բա­շի­նու­թյան ո­լոր­տին: Ի՞նչ էր նշա­նա­կում 12 մի­լիոն դո­լա­րի կա­շառ­քը այդ տա­րի­նե­րին, ե­թե 10 հա­զար ռուբ­լի (մոտ 16 հա­զար դո­լար) գու­մա­րած մեկ կո­պե­կից հե­տո Հայ­կա­կան ՍՍՀ քրեա­կան օ­րենս­գիր­քը պրիմ հոդ­վա­ծով գն­դա­կա­հա­րու­թյուն էր նա­խա­տե­սում՝ յու­րաց­ման կամ կա­շա­ռա­կե­րու­թյան հա­մար: Հա­ջորդ պե­տա­կան ծրա­գի­րը, կա­շա­ռա­կե­րու­թյան, յու­րա­ցում­նե­րի ու չա­րա­շա­հում­նե­րի տե­սա­կե­տից, ա­վե­լի բեղմ­նա­վոր էր լի­նե­լու, վե­րա­բե­րե­լու էր կենտ­րո­նի բնա­կա­րան­նե­րի փայ­տե ծած­կե­րը եր­կաթ­բե­տո­նե շի­նու­թյուն­նե­րով փո­խա­րի­նե­լուն, որն այդ­պես էլ չձեռ­նարկ­վեց. Մոսկ­վան չէր հա­մա­ձայ­նել: Սա կա­րող է հա­մար­վել միայն հա­վաք­ված կա­շառ­քի մի­նի­մու­մը: Բնա­կիչ­նե­րից ա­վե­լի մեծ գու­մար­ներ էին հա­վաք­վում, երբ ա­վե­լի ըն­դար­ձակ պատշ­գամբ­ներ էին կա­ռուց­վում:
Երևա­նում այ­սօր էլ կա­րե­լի է հան­դի­պել 80-ա­կան թվե­րին կա­ռուց­ված պատշ­գամբ­նե­րի, ո­րոնց նա­խագ­ծա­յին չա­փե­րը «եր­կա­րաձգ­վել» են 2-5 ան­գամ: Ի­հար­կե, բնա­կա­րա­նա­յին հա­մա­տա­րած սղու­թյան պայ­ման­նե­րում մար­դիկ պատ­րաստ էին ցան­կա­ցած գին վճա­րե­լու ի­րենց բնակ­մա­կե­րես­նե­րը կա­ռուց­վող պատշ­գամբ­նե­րի հաշ­վին ըն­դար­ձա­կե­լու հա­մար, այն էլ քա­ղա­քի կենտ­րո­նում, բայց դրանք պետք է ար­վեին ոչ թե խար­դախ, գո­ղա­բա­րո ձևե­րով, կա­շառ­քով ու յու­րա­ցում­նե­րի մի­ջո­ցով, այլ լրիվ օ­րի­նա­կան ճա­նա­պար­հով՝ պե­տա­կան վճա­րում­նե­րի ձևով: Այս դեպ­քում քա­ղա­քի բյու­ջեն հս­կա­յա­կան հա­վե­լյալ մուտ­քեր կու­նե­նար, ո­րով­հետև մար­դիկ պատ­րաստ էին տաս­նա­պա­տիկ ա­վե­լի գու­մար­ներ վճա­րե­լու ի­րենց բնակ­մա­կե­րես­նե­րը պատշ­գամբ­նե­րի հաշ­վին ըն­դար­ձա­կե­լու հա­մար, բայց դա չէր մտ­նում «պատշ­գամ­բա­յին» բիզ­նե­սի կազ­մա­կեր­պիչ պե­տա­կան ու կու­սակ­ցա­կան այ­րե­րի հաշ­վարկ­նե­րի մեջ, ո­րոնք աշ­խա­տում էին միայն ի­րենց գր­պա­նի հա­մար, քա­ղա­քա­յին բյու­ջեի մա­սին մտա­ծե­լու ժա­մա­նակ ու ցան­կու­թյուն չկար:
Հատ­կան­շա­կան է, որ Երևա­նի կու­սակ­ցա­կան ղե­կա­վա­րու­թյու­նը իր ու­շադ­րու­թյան կենտ­րո­նում է պա­հել պատշ­գամ­բա­շի­նու­թյան գոր­ծը՝ քա­ղա­քա­յին պլե­նում­նե­րի ժա­մա­նակ այն դարձ­նե­լով քն­նարկ­ման կարևոր թե­մա, դա պար­տա­դիր օ­րա­կար­գա­յին հարց էր: Իս­կա­պես, թեր­թե­րի հրա­պա­րա­կում­նե­րից ի­մա­նում ենք, որ Երևա­նի քաղ­կո­մի պլե­նու­մը հեր­թա­կան ան­գամ քն­նար­կեց Երևան քա­ղա­քի կենտ­րո­նի պատշ­գամբ­նե­րի վե­րա­նո­րոգ­ման խն­դիր­նե­րը, ին­չու՞: Մի՞­թե դա բխում էր աշ­խա­տա­վոր­նե­րի հոգ­սե­րի նկատ­մամբ հա­րա­զատ կո­մու­նիս­տա­կան կու­սակ­ցու­թյան ծայ­րա­գույն հե­տաք­րք­րու­թյու­նից ու հո­գա­տա­րու­թյու­նից։ Ոչ, ի­հար­կե ոչ:
Քա­ղա­քի կու­սակ­ցա­կան իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը տե­ղյակ էին, գի­տեին, որ ա­մեն տա­րի 12 մի­լիոն դո­լա­րի և բազ­մա­պա­տիկ ա­վե­լի կա­շառք է հա­վաք­վում և պետք էր քա­ղա­քա­պե­տին, քա­ղա­քի գլ­խա­վոր ճար­տա­րա­պե­տին և այ­լոց հասց­նել ու հաս­կաց­նել, թե ով է Երևան քա­ղա­քի տերն ու տի­րա­կա­նը, ում ա­ռաջ է պետք հաշ­վե­տու լի­նել ու ժա­մա­նա­կին բե­րել հա­վաք­ված գու­մար­նե­րը: Սա բխում էր ԽՍՀՄ-ում ար­դեն ձևա­վոր­ված ներ­քին կարգ ու կա­նո­նից: Բազ­մա­թիվ մասշ­տա­բա­յին ծրագ­րե­րի գա­ղա­փա­րա­կան հիմ­քում դր­ված էր խո­շոր յու­րա­ցում­ներ կա­տա­րե­լու, նաև կա­շառ­քով մեծ գու­մար­ներ վաս­տա­կե­լու գոր­ծը:
Այդ ա­վան­դույ­թը շա­րու­նակ­վում է նաև մեր օ­րե­րում, պե­տու­թյան շա­հե­րից չբ­խող բո­լոր կաս­կա­ծե­լի գոր­ծե­րը, զար­մա­նա­լի օ­րի­նա­չա­փու­թյամբ, դր­ված են մեր ներ­կա իշ­խա­նու­թյուն­նե­րի կող­մից ի­րա­կա­նաց­վող աշ­խա­տան­քա­յին գոր­ծա­ռույթ­նե­րի հիմ­քում: Երևա­նի քա­ղա­քա­պե­տա­րա­նը, օ­րի­նակ, սր­բո­րեն օգտ­վում է կա­շառք­ներ հա­վա­քե­լու գոր­ծում խոր­հր­դա­յին երկ­րի պաշ­տո­նյա­նե­րի մշա­կած սխե­մա­նե­րից ու ձեռք բե­րած փոր­ձից:
ԽՍՀՄ փլու­զու­մից հե­տո տե­ղի ու­նե­ցած ի­րա­դար­ձու­թյուն­նե­րը, տն­տե­սու­թյուն­նե­րի քայ­քա­յու­մը, ար­դյու­նա­բե­րա­կան կա­պի­տա­լի ոչն­չա­ցու­մը և այլն ու­նեն բազ­մա­թիվ ընդ­հան­րու­թյուն­ներ, ո­րոնք բխում են երկ­րի գոր­ծե­րի հան­դեպ ոչ պե­տա­կան մո­տե­ցու­մից ու ոչ պե­տա­կան մտա­ծո­ղու­թյու­նից: ժա­մա­նա­կին Երևա­նի քա­ղա­քա­յին իշ­խա­նու­թյուն­նե­րը նա­խա­ձեռ­նել էին «Կենտ­րո­նի» թա­մա­նյա­նա­կան շեն­քե­րի կա­պի­տալ նո­րոգ­ման գոր­ծըն­թա­ցը՝ փայ­տե, հիմ­նա­կա­նում փտած պատշ­գամբ­նե­րը եր­կաթ­բե­տո­նե շի­նու­թյուն­նե­րով փո­խա­րի­նե­լու մի­ջո­ցով: Ե­թե այս խն­դի­րը լուծ­վեր քա­ղա­քա­ցի­նե­րի մի­ջո­ցով, ա­պա հնա­րա­վոր կլի­ներ տաս­նա­պա­տիկ շատ գու­մար­ներ հա­վա­քել և կա­ռու­ցել ա­վե­լի ըն­դար­ձակ շի­նու­թյուն­ներ՝ մա­սամբ լու­ծե­լով նաև բնակ­մա­կե­րես­նե­րի ըն­դար­ձակ­ման խն­դիր­նե­րը:
Խնդ­րեմ ևս մեկ օ­րի­նակ՝ Նի­կո­լի թվից (պետք չէ շփո­թել Ռու­սաս­տա­նի Նի­կոլ թա­գա­վո­րի կամ Նի­կո­լայ Երկ­րորդ ցա­րի հետ): Հա­կա­ռակ Փա­շի­նյա­նի խոս­տում­նե­րին ու հա­վաս­տիա­ցում­նե­րին, կո­ռուպ­ցիան մեր երկ­րում ա­մենևին էլ ար­մա­տա­խիլ չի ար­վել: Այս հար­ցը ինձ պարզ դար­ձավ, երբ նկա­տե­ցի, որ մեր քա­ղա­քում շա­րու­նակ­վում է պատշ­գամ­բա­շի­նու­թյան ու «խա­նու­թա­յին» դռ­նե­րի ըն­դար­ձակ­ման ան­չափ շա­հու­թա­բեր գոր­ծը՝ հա­կա­ռակ քա­ղա­քա­պետ Մա­րու­թյա­նի ու քա­ղա­քի գլ­խա­վոր ճար­տա­րա­պե­տի հա­վաս­տիա­ցում­նե­րին, թե մեր քա­ղա­քում դրանք այլևս բա­ցառ­ված են լի­նե­լու, նույ­նիսկ ա­պօ­րի­նի շի­նու­թյուն­ներն են քանդ­վե­լու: Օ­րի­նա­կա­նու­թյուն­նե­րին կա­րոտ ու ե­րա­զող մեր հպարտ քա­ղա­քա­ցի­նե­րը կա­րող էին ա­կա­նա­տես լի­նել, թե ինչ­պես էին Երևա­նի կենտ­րո­նում, օ­րը ցե­րե­կով, քան­դում բազ­մաբ­նա­կա­րան շեն­քի կրող պա­տե­րը՝ սեյս­մա­կա­յու­նու­թյան ի­ջեց­ման ու բնա­կիչ­նե­րի անվ­տան­գու­թյան հաշ­վին: Ինձ հա­ջող­վեց այդ­պի­սի մի նոր օ­բեկտ հայտ­նա­բե­րել Մոս­կո­վյան փո­ղո­ցում՝ Բայ­րո­նի փո­ղո­ցի հարևա­նու­թյամբ: Քա­նի որ այդ ըն­դար­ձակ­ված դու­ռը գտն­վում է Բայ­րո­նի փո­ղո­ցի հարևա­նու­թյամբ, ա­պա ես կփոր­ձեմ այն ներ­կա­յաց­նել Բայ­րո­նի հայտ­նի բա­նաս­տե­ղու­թյան բա­ռե­րով ու մի ձոն հղել կո­ռուպ­ցիա­յի դեմ պայ­քա­րող Փա­շի­նյան-Մա­րու­թյան դուե­տին. «կա­շա­ռա­կե­րու­թյու­նը մեր քա­ղա­քում, նոր կյանք ա­ռած, ծաղ­կում է՝ ինչ­պես ա­ռաջ»: ՈՒղ­ղա­կի կա­շառ­քի գներն են փոխ­վել: Փա­շի­նյա­նին նո­րա­նոր հա­ջո­ղու­թյուն­ներ եմ մաղ­թում՝ կո­ռուպ­ցիան ար­մա­տա­խիլ ա­նե­լու ու այն նոր բար­ձունք­նե­րի հասց­նե­լու իր նա­խա­ձեռ­նու­թյուն­նե­րում: Ար­դյունք­նե­րը, ա­մեն դեպ­քում, կլի­նեն գո­հա­ցու­ցիչ ու խիստ ե­կամ­տա­բեր, ո­րով­հետև այն­տեղ հաշ­վարկ­ներն ար­վում են միայն դո­լար­նե­րով:
Վահան ՀԱՄԱԶԱՍՊՅԱՆ
Տեխնիկական գիտությունների դոկտոր, երկրների հելիոֆիկացիայի ծրագրի հեղինակ
Դիտվել է՝ 47551

Հեղինակի նյութեր

Մեկնաբանություններ

ԲեռնելԲեռնել

Ասում են...

. .

Տարածաշրջանային

Հայաստանի էլեկտրաէներգիայի շուկայի ազատականացման առաջին պտուղները

Հայաստանի էլեկտրաէներգիայի շուկայի ազատականացման առաջին պտուղները

Վրաստանից էլեկտրաէներգիա ներկրող երկրների շարքում Հայաստանը զբաղեցրել է երկրորդ տեղը։
2024 թ. 9 ամիսների ընթացքում Վրաստանից մատակարարումների ծավալը կազմել է 1 մլրդ կՎտ.ժ, ինչը 28,8%-ով պակաս է նախորդ տարվա նույն ժամանակահատվածի համեմատ...

Սոցցանցային գրառումներ

«Այն, ինչ դու անում ես, վերադառնում է քեզ»
«Այն, ինչ դու անում ես, վերադառնում է քեզ»

Բաժնի բոլոր նորությունները »

«Իրատես» թերթի արխիվից

Ջուրն իր ճամփան դեռ չի գտնում
Ջուրն իր ճամփան դեռ չի գտնում

Բաժնի բոլոր նորությունները »

Ծաղրանկարչի կսմիթ

Դդմազ­գի­նե­րի հաղ­թար­շա­վը
Դդմազ­գի­նե­րի հաղ­թար­շա­վը
2024 © Irates.am
Բոլոր իրավունքները պաշտպանված են: Մեջբերումներ անելիս ակտիվ հղումը Irates.am-ին պարտադիր է: Կայքի հոդվածների մասնակի կամ ամբողջական հեռուստառադիոընթերցումն առանց Irates.am-ին հղման արգելվում է: Կայքում արտահայտված կարծիքները պարտադիր չէ, որ համընկնեն կայքի խմբագրության տեսակետին: Գովազդների բովանդակության համար կայքը պատասխանատվություն չի կրում: Էլեկտրոնային հասցե՝ info@irates.am
ԲաժանորդագրվելԳործընկերներՀետադարձ կապ
.